Мераҹ һәдисиндә ҝәлмишдир ки, Мүтәал Аллаһ Пејғәмбәрә (с) бујурду:
- Еј Әһмәд! Оруҹун фајдасынын нә олдуғуну билирсәнми?
Пејғәмбәр (с) деди: - Хејр.
Мүтәал Аллаһ бујурду: - Оруҹун фајдасы аз јемәк вә аз данышмагдыр.
Сонра бујурду: - Сүкутун (аз данышмағын) фајдасы һикмәт, һикмәтин фајдасы мәрифәт, мәрифәтин фајдасы исә јәгинликдир. Бәндә јәгинлијә чатдыгда даһа рузиҝары кечирмәкдән горхмур вә онун үчүн рузиҝарын она чәтин јахуд асан кечмәсинин фәрги олмур. Бу мәгам “риза” мәгамына чатанлар үчүндүр. Һәр кимин разылығы Мәним разылығым олса вә Мәним разылығыма ујғун әмәл етсә, она үч хисләт верәрәм: наданлыгла бирҝә олмајан шүкүр; унутганлыгдан узаг зикр; Мәнә севҝини мәхлугума севҝидән үстүн тутан севҝи.
Бәндә Мәни севсә, Мән дә ону севәрәм вә онун севҝисини бәндәләримин гәлбинә саларам, онун гәлб ҝөзүнү Өз әзәмәтим вә бөјүклүјүмлә ачарам, јарадылмышларымын елмини онун үчүн ашкар едәрәм, ҝеҹәнин гаранлығында, ҝүндүзүн ајдынлығында онунла разү-нијаз вә мүнаҹат едәрәм, белә ки, башгалары илә сөһбәт етмәз, онларла отуруб-дурмаз. Өзүмүн вә мәләкләримин сөзләрини онун гулағына чатдырарам, һамыдан ҝизләтдијим сиррими она ачарам...
Мүтәал Аллаһ сонра бујурду: - Мән белә бир бәндәнин ағлыны Өз мәрифәт дәнизимдә гәрг едәрәм, онун дәркини јүксәлдәрәм, ҹәннәтә дахил олана кими өлүм, чәтинлик вә (өлүмлә бағлы) горхуну она асан едәрәм, Әзраил онун јанына ҝәлдикдә дејәр: Әһсән сәнә, хош һалына, хош һалына! Аллаһ сәнин мүштагындыр...
Сонра бујурду: - Мән о бәндәмә дејәрәм: - Бу мәним ҹәннәтимдир. Орада раһат ол вә Мәним гоншулуғумда сакин ол.
О бәндәнин руһу дејәр: - Еј мәним Мәбудум! Өзүнү мәнә танытдын вә мән бу танымагла Сәнин бүтүн јаратдыгларындан еһтијаҹсыз олдум. Анд олсун Сәнин иззәт вә ҹәлалына ки, әҝәр Сәнин разылығын мәним тикә-тикә олмағымда, јетмиш дәфә ән фаҹиәли шәкилдә гәтлә јетирилмәјимдәдирсә, јенә дә Сәнин разылығын мәним үчүн севимлидир...
Сонра Мүтәал Аллаһ бујурур: - Анд олсун иззәт вә ҹәлалыма, Мән сәнинлә Өз арамда һеч вахт мане гојмарам ки, һәр вахт истәсән Мәним јаныма ҝәлә биләсән. Мән достларымла белә рәфтар едирәм.
Мирзә Ҹавад Аға Мәлики Тәбризи, “Әл-Мүрагибат” китабы
