Азәрбајҹанда гәрибә һадисәләр баш вермәјә давам едир. Демәли, индијә гәдәр нә гәдәр вәтәндаш Илһамын, Меһрибанын шәкилләрини ҝөтүрүб дөвләт идарәләринин өнүндә етираз аксијалары кечириб. Амма һеч биринин дәрдинә чарә едән олмајыб. Јәни ән азындан белә бир шеј олсајды, јәни онларын дәрдләрини динләјән олсајды бу иҹтимаијјәтдә билинәрди. Неҹә ки, шикајәт етмәләри јутуба, диҝәр сосиал шәбәкәләрә гојулур, онларын дәрдләринә чарә етсәјдиләр, тәбии ки, бу да чәкилиб интернетә гојуларды. Демәли, белә бир шеј баш вермәјиб.
Инди ҝәләк суалымыза. Демәли, халг бу гәдәр өз дәрдини дејир, етираз едир, мәмурлардан шикајәт едирләр, авропа өлкәләринә мүһаҹирәт едиб Илһам Әлијевә сәсләнирләр, амма даш-дивар ешидир, Әлијев ешитмир. Бурада тәбии ки, ики нүанс вардыр. Бири будур ки, Илһам Әлијев елә атасы Һејдәр Әлијевдән алдығы тәрбијә әсасында мәмурлары әввәлҹә гудурдур, халгын башына миндирир, елә шәраит јарадыр ки, халг мәмурлардан безсин вә Илһам Әлијевә “пәнаһ апарсын.” Бундан сонра Илһам Әлијев өзүнә һөрмәт газаныр. Икинҹи еһтимал будур ки, Илһам Әлијев өзү дә билир ки, назирләри, мәмурлары, иҹра башчыларыны, һәтта депутатлары, һәтта аз галыб мәктәбә мүәллимәләри дә өзү сечир, тәјин едир, демәли онлар сөјүләндә, халг онлара етираз едәндә елә бирбаша Әлијевә етираз етмиш олурлар.
Тәбии ки, биринҹи вариант доғру ола билмәз. Чүнки әҝәр Әлијев мәмурлары халгын башына миндириб онлардан шикајәт едән халгын ҝөзүндә өзүнү һөрмәтли етмәк истәсәјди, халгын дәрдләрини ешидәр, проблемләрини һәлл едәрди. Беләликлә дә халгын һөрмәтини газанарды. Амма вәзијјәт неҹәдир? Илһам Әлијевин халгын ҝөзүндә һеч бир дәјәри, һөрмәти јохдур. Демәли, биринҹи вариант дүз дејил. Онда икинҹи вариантын үзәриндә дајанмаг лазымдыр. Јәни, Илһам Әлијев она ҝөрә онун мәмурларындан она шикајәт едән халгын дәрдинә гулаг асмыр ки, бу, онун хошуна ҝәлмир. Нијә? Чүнки Азәрбајҹанда диктатура һөкм сүрүр. Бүтүн өлкә бир адамын, јахуд бир аиләнин әлиндәдир. Илһамын исә честинә дәјир ки, нијә халг онун тәјин етдији мәмурлары севмир, шикајәт едир, етираз едир? Ахы Әлијев ҝөзәл билир ки, онун тәјин етдији мәмуру севмәмәк онун сәрәнҹамынын сәһв, фикринин јанлыш, сијасәтинин уғурсуз олдуғу мәнасына ҝәлир. Буна ҝөрә дә халг ону севмәдикҹә, мәмурларындан шикајәт етдикҹә о да халга нифрәт едир. Халга нифрәт етдикҹә дә мәмурлара халгы даһа чох әзмәји тапшырыр. Халг мәмурлар тәрәфиндән әзилдикҹә даһа чох етираз едир вә етираз етдикҹә дә Илһам гыҹыгланыр. Беләликлә дә халг зүлм ҝөрмәјә давам едир.
