Аллаһ бүтүн јахшылыглары вә писликләри инсан нәфсинә тәлгин етди ки...
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا وَالْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا وَالنَّهَارِ إِذَا جَلَّاهَا وَاللَّيْلِ إِذَا يَغْشَاهَا وَالسَّمَاء وَمَا بَنَاهَا وَالْأَرْضِ وَمَا طَحَاهَا وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا قَدْ أَفْلَحَ مَن زَكَّاهَا وَقَدْ خَابَ مَن دَسَّاهَا
"Мәрһәмәтли вә Рәһимли Аллаһын ады илә! Анд олсун ҝүнәшә вә онун сачдығы шәфәгә! Анд олсун ондан сонра зүһур едән аја! Анд олсун (ҝүнәши) ачыглыға чыхардан ҝүндүзә! Анд олсун (ҝүнәши) бүрүјән ҝеҹәјә! Анд олсун ҝөјә вә ону гурана! Анд олсун јерә вә ону дөшәјәнә! Анд олсун нәфсә вә ону јарадыб камилләшдирәнә, она ҝүнаһлары вә (Аллаһдан) горхмағы тәлгин едәнә! Нәфсини (ҝүнаһдан) тәмизләјән уғур газанмышдыр. Ону (ҝүнаһа) батыран исә зијана уғрамышдыр." (Шәмс, 1-10).
Изаһ: Һикмәт вә елм саһиби олан Аллаһ бүтүн јахшылыглары вә писликләри инсан нәфсинә тәлгин етди ки, өз ирадәси илә ниҹат јолуна үз тутсун, ҝүнаһ вә тәгвасызлыгдан чәкинсин.
Һәдис: İмам Әли (ә):
“Нәфсләр јүјәнләрини гырмышлар. Амма ағыллар онларын јүјәнини тутмуш, бәдбәхтлијә сүрүкләнмәјә гојмурлар.” (Гүрәрул-һикәм, ҹ. 2, сәһ. 119, һәдис: 2048).
