Еј Адәм! Өвладларын де ки, Рәҹәб ајында ҝүнаһ етмәкдән чәкинсинләр. Чүнки бу ајда ҝүнаһ чох бөјүкдүр.
Салман намазы
Рәҹәб ајынын он бешинҹи ҝүнүнүн ән мүһүм әмәлләриндән бири дә Салман Фарси намазыдыр. Ајын әввәлиндә јаздығымыз намаз кимидир. Белә ки, он рәкәт намаз гылырсан. Һәр рәкәтдә 1 дәфә “Фатиһә”, 3 дәфә “Гул һувәллаһ” вә 3 дәфә “Гул ја әјјуһәл-кафирун” сурәсини охујурсан. Саламы дедикдән сонра әлләрини (дуа үчүн) сәмаја галдырыб дејирсән:
«لا إِلهَ إِلَّا اللّهُ وَحْدَهُ لا شَرِيكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ وَ لَهُ الْحَمْدُ يُحْيِي وَ يُمِيتُ وَ هُوَ حَيٌّ لَا يَمُوتُ بِيَدِهِ الْخَيْرُ وَ هُوَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ إِلَهاً وَاحِداً أَحَداً فَرْداً صَمَداً لَمْ يَتَّخِذْ صَاحِبَةً وَ لَا وَلَداً».
“Ла илаһә илләллаһ, вәһдәһу ла шәрикәләһ, ләһул мулку вә ләһул һәмд, јуһји вә јумиту вә һувә һәјјун ла јәмут, бијәдиһил хәјру вә һувә әла кулли шәјин гәдир. Илаһән ваһидән әһәдән фәрдән сәмәдән ләм јәттәхиз саһибәтән вәла вәләда.”
Сонра әлләрини үзүнә чәкирсән.
Бу ҝүн мәхсус вә шәрафәтли ҝүнләрдәндир. Бизим сәрвәримиз “Игбал”да өз сәнәди илә Ибн Әбу Әјјашдан белә нәгл едир ки, һәзрәт Адәм деди: Илаһи, Сәнин јанында һансы ҝүн вә һансы вахт даһа севимлидир?
Аллаһ Тәбарәк вә Тәала она вәһј етди: “Еј Адәм! Мәним јанымда ән севимли ҝүн Рәҹәб ајынын орта ҝүнүдүр.
Еј Адәм! Һәмин ҝүн итаәт етмәк, гонаглыг вермәк, оруҹ тутмаг, дуа, истиғфар вә ла илаһә илләллаһ демәклә, Мәнә јахын ол.
Еј Адәм! Мәним мәшијјәтим (ирадәм) будур ки, сәнин өвладларындан меһрибан, кәрим, јумшаг, елмли, ҝөзәл әхлага малик бирини пејғәмбәрлијә мәбус едим вә Рәҹәб ајынын ортасыны она вә үммәтинә мәхсус едим. Һәмин ҝүн онларын Мәндән истәдији һәр шеји онлара верәрәм, ҝүнаһларынын бағышланмағыны истәсәләр бағышлајарам, рузи истәсәләр верәрәм, сапынмаларынын гаршысыны алмағымы истәсәләр аларам, әлләриндән тутмаларыны истәсәләр тутарам, рәһм истәсәләр рәһм едәрәм.
Еј Адәм! Һәр ким Рәҹәб ајынын ортасында оруҹ тутса, зикр етсә, хаше олса, өз гәзәбинин вә шәһвәтинин гаршысыны алса, малындан сәдәгә версән, Мәним јанымда онун мүкафаты ҹәннәтдир.
Еј Адәм! Өвладларын де ки, Рәҹәб ајында ҝүнаһ етмәкдән чәкинсинләр. Чүнки бу ајда ҝүнаһ чох бөјүкдүр.”
Ағыллы инсан бу ҝүнүн Аллаһ јанында дәјәрини билдикдән сонра ҝәрәк өзүнә рәһм етсин вә кечмиш һаллары, сәһләнкарлыг вә тәгсирләринин әвәзини чыхмаг үчүн бу бөјүк сәрмајәни әлдән чыхартмасын. Чүнки бир ҝүнүн ичәрисиндә өзүнүн кечмиш вә ҝәләҹәјини ислаһ едә биләр. Меһрибан бир дост кими өз нәфсинә хитаб едәрәк десин: Нә үчүн Аллаһын бу бу нәсиһәти үзәриндә дүшүнмүрсән?! Һалбуки, бу нәсиһәтә әмәл етсән, сәни ҹәһәннәм одундан вә дәрдли әзабдан хилас едәр, зүлмәтдән нура апарар.
Диггәт ет ки, Мүтәал Аллаһ сәни мәрһәмәт, әмин-аманлыг мәҹлисинә, падшаһ вә султанларын бәхшишинә, һәдијјә, хәләт, лүтф вә үстүнлүкләр јолуна дәвәт едиб, сәни Өз өвлијаларынын мәҹлисинә апарыб, сәнинлә јолдашлыг етмәк үчүн Өзүнүн сәмими вә сечилмиш достларыны сечиб, Өз вәдләриндә билдириб ки, истиғфар етсән сәни бағышлајар. Белә исә истиғфар етмәји әлдән вермә, өз истиғфарында садиг ол, истиғфарынын истеһзаја чевирмәкдән узаг ол. Бил ки, сәнин дуаны гәбул едәҹәјини вәд едиб. Она ҝөрә дә дуанын тәкҹә сөзләрини охумагла кифајәтләнмә, өзүндә дуа һалы да јарат. Чүнки бәзән инсан дуанын тәкҹә сөзләрини охујур вә елә дүшүнүр ки, доғрудан дуа етмишдир.
Дуада ән мүһүм мәсәлә Аллаһы танымагдыр
Дуада ән мүһүм мәсәлә чағырдығын Аллаһы танымаг, Онун сәнин дуаны гәбул етмәсинә инанмагдыр. Инсанларын чоху Аллаһы танымагда сырф тәнзиһә дүчар олур вә бу да Аллаһы инкара вә тәтилә сәбәб олур. Бир дәстә дә елә саныр ки, Аллаһ ичи бош бир шеј, ја мүһитдир вә ҝөјләрдәдир. Она ҝөрә дә јухары мәканда олан аллаһы чағырырлар вә белә дүшүнүрләр ки, өзләри вә аләм ҹөвһәрдирләр, өз затлары әсасында мөвҹуддурлар.
Бу үздән дуада өнәмли мәсәлә онун шәртләрини камилләшдирмәкдир. Дуанын шәртләринин камалы будур ки, дуа едән өз шәнинә ујғун олараг иҹмали шәкилдә Мүтәал Аллаһы танысын, дуа едәркән Ону өз јанында һазыр ҝөрсүн, һәтта дилинә ҝәлән дуанын да Аллаһ тәрәфиндән олдуғуну дүшүнсүн, Она хошҝүман олсун, дуанын мәзмунун онун мәсләһәтинә олса, гәбул олаҹағына үмидвар олсун. Дуасынын әввәлиндә Аллаһын ҹәмал вә ҹәлал, ја өз дуасына ујғун олан адларындан бир нечәсини зикр етсин, Аллаһа һәмд-сәна етсин, сонра једди дәфә “ја әрһәмәр-раһимин” десин, өз ҝүнаһ вә ејбләрини етираф етсин, дуа вә онун иҹабәтинә лајиг олмадығыны играр етсин. Даһа сонра Мәһәммәд вә Али-Мәһәммәдә (с) салават ҝөндәрсин, онлара тәвәссүл етсин, дуасынын гәбул олунмасы үчүн Аллаһы онларын һаггына анд версин. Өз истәјини салаватдан ајырараг демәсин вә ону салаватын шәрти, гејди, ја сифәти гәрар версин. Мәсәлән десин: “Мәһәммәд вә Али-Мәһәммәдә салават ҝөндәр, елә бир салават ки, мәни она хатир бағышлајасан.” Сонра дуасыны салаватла вә “машаәллаһу ла гуввәтә илла биллаһ” демәклә, сона чатдырсын. Һабелә, дуа едәркән ағласын, ҝөзүндән ијнә уҹу, ја ағҹаганад ганады мигдарында јаш ахса да. Бүтүн бунлары дөрд дәфә тәкрар етсин. Чүнки Аллаһ исрарлы саили севир. Дуа үчүн диҝәр шәртләр дә вардыр вә өз јериндә дејиләҹәк.
Он бешинҹи ҝүнүн әмәлләринин давамы
Гысасы, салик Мүтәал Аллаһын вәдинин доғрулуғуна әгидәсини ҝүҹләндирсин, бу вәдләр вә онун бөјүк сәадәт олмасы барәдә дүшүнсүн. Диггәт етсин ки, бу ҝүн вә бу мәгамын бир илдә ики дәфә баш тутмасы мүмкүн дејил, ҝәлән ил дә белә бир ҝүнү ҝөрә биләҹәјинә, өз нөгсанларынын әвәзини чыха биләҹәјинә әминлик јохдур. Өзүндә белә бир диггәт вә һал јарада билсә, бу ҝүнүн фајдасыз кечмәсинә имкан вермәјәҹәк. Хүсусилә дә сәһәр ән бөјүк ҝүндә һесаб-китаб үчүн Ҹәббар Падшаһын һүзурунда дајандыгда өзүнүн бу әмәлләрә шиддәтли еһтијаҹыны билдикдә.
Әҝәр мүмкүн олса “Истифтаһ” дуасыны да дејилмиш шәртләрлә јеринә јетирсин. Мүмкүн олмаса, мүтләг дуанын өзүнү охусун.
Бу ҝүн Имам Һүсејни (ә) зијарәт етсин.
Јахшы олар ки, Имам Әлинин (ә) охудуғу дөрд рәкәтли намазы гылсын вә намаздан сонра о һәзрәтин охудуғу дуаны охусун. Бу дуа “Ја музиллә кулли ҹәббар” ҹүмләси илә башланыр. Дуадан сонра өз һаҹәтини истәсин.
Ҝүн боју бу ҝүнүн мүсәлман үммәтинә мәхсус едилмәсини, бу мәхсуслуг вә бу мәхсуслуғун кимә хатир олдуғуну хатырласын, Аллаһа шүкүр етсин, Мәһәммәд вә Али-Мәһәммәдә чохлу салават ҝөндәрсин, онлара дуа етсин.