فَوَيْلٌ لِلْمُصَلِّينَ الَّذِينَ هُمْ عَنْ صَلَاتِهِمْ سَاهُونَ الَّذِينَ هُمْ يُرَاءُونَ
"Вај һалына намаз гыланларын – о шәхсләрин ки, онлар намазларында сәһләнкардырлар. Онлар ријакардырлар." (Маун, 4-6).
Изаһ: Ихлас бүтүн ибадәтләрин гәбул олунма шәртидир. Ихлассыз ибадәтин һеч бир фајдасы јохдур. Бу һәгигәт “Маун” сурәсиндә чох ҝөзәл вә тәсирли шәкилдә бәјан олунмушдур. Бурада Аллаһ ики груп намаз гыланларын мәшум вә тәәссүф доғуран агибәтиндән хәбәр вермишдир: 1. Намазларыны гылмагда сәһләнкарлыг едәнләр; 2. Намазда ҝерчәк мәбуд әвәзинә диҝәр мәгсәдләрә көнүл верән вә мәхлугатын разылығы үчүн ибадәт едәнләр. Гејд едәк ки, Аллаһ “Ниса” сурәсинин 142-ҹи ајәсиндә намазда рија вә өзүнү нүмајиш етдирмәји мүнафигләрин хүсусијјәти адландырыр.
Һәдис: İслам пејғәмбәри (с):
“Бәзи намазларын јарысы, үчдә бири, дөрддә бири, бешдә бири, онда биринә гәдәр гәбул олунур. Бәзи намазлар исә әзилмиш көһнә бир шеј кими саһибинин үзүнә чырпылыр. Намазын јалныз өз гәлбинлә үз тутдуғун һиссәси сәнә аиддир.” (Биһарул-әнвар, ҹ. 84, сәһ. 260, һәдис: 59).
