Ајәдә Аллаһ ҹамаатын һамысыны јох, мәһз бир дәстәсини гајтармагдан хәбәр верир
وَإِذَا وَقَعَ الْقَوْلُ عَلَيْهِمْ أَخْرَجْنَا لَهُمْ دَابَّةً مِنَ الْأَرْضِ تُكَلِّمُهُمْ أَنَّ النَّاسَ كَانُوا بِآيَاتِنَا لَا يُوقِنُونَ وَيَوْمَ نَحْشُرُ مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ فَوْجًا مِمَّنْ يُكَذِّبُ بِآيَاتِنَا فَهُمْ يُوزَعُونَ
"О сөз (Гијамәт) онларын башларынын үстүнү алдығы заман онлар үчүн јердән елә бир ҹанлы чыхардарыг ки, онларла данышыб инсанларын ајәләримизә јәгинликлә инанмадыгларыны сөјләјәр. Һәмин ҝүн һәр үммәтин ајәләримизи јалан сајанларындан бир дәстә топлајарыг. Сонра да онлары (һәрәкәтдән) сахлајарыг (ки, диҝәр груплар да да онлара гатылсынлар)." (Нәмл, 82-83).
Изаһ: “Рәҹәт” шиә мәзһәбинин данылмаз һәгигәтләриндәндир вә она инам бу мәзһәбин зәрурәтләриндән һесаб олунур. “Рәҹәт” о демәкдир ки, Аллаһ Гијамәтә јахын бир заманда бир груп халис мөминләри вә чох инадкар, тәкәббүрлү инсанлары бу дүнјаја гајтараҹаг. Әмәлисалеһләрин дөвләтини гураҹаг вә залымлардан елә бу дүнјада гисас алаҹаг. “Нәмл” сурәсинин 83-ҹү ајәси “Рәҹәт” һаггында Гуранда кечән дәлилләрдән биридир. Чүнки бу ајәдә Аллаһ ҹамаатын һамысыны јох, мәһз бир дәстәсини гајтармагдан хәбәр верир. “Рәҹәт” заманы ҝери дөнән имамлардан (ә) бири һәзрәт Әли (ә) олаҹагдыр ки, 82-ҹи ајәдә “Даббәтул-әрз” олараг јад едилир.
Һәдис: İмам Әли (ә):
“Мән Ҹәннәт вә Ҹәһәннәми бөлән, ... вә јер үзүндә ҹамаатла данышан ҹанлыјам (Јухарыдакы ајәјә ишарә олунур).” (Кафи, ҹ. 1, сәһ. 98, һәдис: 3).
