Илаһи әл-әфв, Илаһи әл-әфв” дејә Рәһман вә Рәһим Аллаһдан бағышланмаларыны диләјирләр
Ибадәтин ҝөзәл хүсусијјәтләриндән бири дә онун көврәк гәлблә, хүшу, тәвазө һалында гылынмасыдыр. Һәзрәт Пејғәмбәрин (с), мәсум имамларын (ә) вә өвлијаларын ибадәтләринә нәзәр салдыгда онларын титрәјиш, ҝөз јашлары ичиндә намаз гылмаларынын, мүнаҹат етмәләринин шаһиди олуруг. Белә ки, алынларыны сәҹдәјә гојуб, узун-узады “Илаһи әл-әфв, Илаһи әл-әфв” дејә Рәһман вә Рәһим Аллаһдан бағышланмаларыны диләјирләр. Гурани-кәрим белә шәхсләр һаггында бујурур:
“Бунлар Адәмин вә Нуһла ҝәмијә миндирдијимиз адамларын нәслиндән, Ибраһимин, Исраилин (Јәгубун) нәслиндән сечиб һагг јола јөнәлтдијимиз вә Аллаһын немәт бәхш етдији пејғәмбәрләрдәндир. Онлар Рәһманын (Аллаһын) ајәләри өзләринә охундуғу заман ағлајараг сәҹдәјә гапанырдылар. [Идрис Адәмин, Нуһ Идрисин, Ибраһим Нуһун (вә ја Нуһун ҝәмисиндә оланлардан биринин), Исмајыл, Исһаг, Јәгуб Ибраһимин нәслиндән, Муса, Һарун, Зәкәријја вә Иса исә Јәгубун нәслиндән олан пејғәмбәрләрдәндир]”. (“Мәрјәм”, 58.)
Ајәдән мәлум олур ки, өвлијалар Аллаһын нишанәләринә диггәт јетириб, аҹизликләрини дујур вә ихтијарсыз олараг сәҹдәјә дүшүб, ҝөз јашы ахыдырлар.