Руһун ән ҝөзәл сифәтләриндән бири елмдир. Алим ҝүнәшә, надан исә зүлмәтә бәнзәдилмишдир. Јараныш сирләрини өјрәнмәдән, каинатдакы низамдан хәбәрдар олмадан, милләтләрин кечмишини вә бу ҝүнүнү арашдырмадан инсан өз гәлбини ишыгландыра билмәз.
İслам Пејғәмбәри өзү шәхсән мәдрәсәләри ҝәзәр, һәтта имтаһанлара нәзарәт едәрди. Рәвајәтдә нәгл олунур ки, Шәфа адлы гадын Пејғәмбәрин евинә ҝәлиб онун аилә үзвләринә елм өјрәдәрди.
«Мүҹадилә» сурәсинин 11-ҹи ајәсиндә бујурулур:
«Аллаһ иман ҝәтирәнләрин вә елм бәхш едилмиш кимсәләрин дәрәҹәләрини уҹалдыр».Â
Рәвајәтләрдә бујурулур ки, алимин өлүмү бир гәбиләнин өлүмүндән даһа зәрәрлидир. Имам Багир (ә) бујурур: «Елминдән истифадә олунан алим 70 мин абиддән үстүндүр».
Ислам нәзәринҹә, инсанын шәхсијјәти онун елми илә мүәјјән олунур. Ислам Пејғәмбәри (с) бујурур ки, елми чох оланын дәјәри дә чохдур.
Һәр бир инсанын мәнәви дирилији мүәллимдән чох асылыдыр. Она ҝөрә дә Исламда мүәллимә еһтирам ваҹиб бујурулур.Â
Һәзрәт Әли (ә) бујурур: «Мәнә бир шеј өјрәдән шәхс мәни өзүнә гул етди». Шаҝирд мүәллимин ҹидди рәфтарына дөзмәли, өлүмүндән сонра она дуа етмәлидир. Мүәллим дә өз нөвбәсиндә шаҝирди мүәјјән бир сәвијјәјә чатдырмаға сәј ҝөстәрмәли, елми гаврајышы ашағы олан шаҝирдләри һәвәсдән салмамалыдыр.
