Инсан дини ҝөстәришләрә әмәл етмәклә дүнја чәтинликләриндән гуртула биләр. Инсан өз вар-дөвләтини Аллаһын она вердији әманәт кими гәбул етсә бу вар-дөвләти итирмәкдән горхмаз. Достунуз сизә мүвәггәти вердији китабы ҝери аланда гәмләнирсинизми? Инсан анламалыдыр ки, дүнјада оланларын һамысы мүвәггәти истифадә үчүндүр. Бу һәгигәтләри анлајан инсан һеч нәји итирмәкдән горхмур. Ајдындыр ки, имансыз инсан дејиләнләрлә разылашмајаҹаг. Гејд етдијимиз јанашма үсулундан јалныз Аллаһы таныјан иманлы инсанлар истифадә едә биләр. Икинҹи тәрәфдән, немәт инсанлара әбәс јерә верилмир. Немәт верилән адам шүкүрлә, немәт әлиндән чыхан исә сәбрлә имтаһан олунур. Ислам дининдә чәтинлик заманы сәбр едән вә илаһи немәтләрин шүкрүнү јеринә јетирән инсана әбәди сәадәт вәд олунур. Шүкр вә сәбр олмадан камилләшмә гејри-мүмкүндүр. Мәрифәтли инсан анлајыр ки, бүтүн чәтинликләр онун тәкамүлү үчүндүр.
İмам Садиг (ә) Ибн Ҹүндәбә бујурур: «Гаршына чәтинлик чыхдығы заман өзүнү сәбрә вадар ет». Мәсәлән өвлады, вар-дөвләти итирмәк олдугҹа ағрылыдыр. Динсиз адамлар да бу иткиләрә дөзә биләрләр. Амма мөминлә кафирин сәбри маһијјәтҹә фәргләнир. Динсиз адам онсуз да әлиндән бир иш ҝәлмәдијини анлајыб дөзүр. Амма иманлы инсан дәрк едир ки, Аллаһ өз вердикләрини ҝери алыр вә һәр һансы бир наразылыға әсас јохдур.
Инсан имтаһан үчүн јашајыр вә онун гаршысында һәмишә ики јол вардыр. О, бу ики јолдан бирини сечмәкдә азаддыр. Имтаһандан үзү ағ чыхан инсаны әбәди сәадәт ҝөзләјир. Диндән хәбәрсиз инсан бүтүн бу инҹәликләрин гаршысындан ҝөзү бағлы кечир.