Сизин тутдуғунуз бир оруҹ нәфсани истәкләри зинҹирләјир.
Биз ил бојунҹа, нәфсани мејлләрлә, ҝүнаһларла, өзүмүзүн өз әлимизлә мејдана ҝәтирдијимиз гаранлыг мүһитлә мүбаризәдә бир сыра проблемләрлә гаршылашырыг. Бәзән инсан дуа етмәк үчүн әһвал-руһијјә тапа билмир. Бәзән бир дамла ҝөз јашы ахытмаға чәтинлик чәкир. Чүнки јол чәтиндир. Ҝүнаһларла, јанлыш ишләримиз васитәси илә әһатә олунуруг. Амма рамазан ајы кечиләси асан бир заман кәсијидир. Бу она бәнзәјир ки, бәзән шәһәр вә ја диҝәр мәкана ҝедән чәтин јолу кечмәк үчүн пијада ҝетмәјә, бәзән судан кечмәјә, бәзән батлагдан кечмәјә мәҹбур олурсунуз. Сонда ҝедиб һава лиманына чатырсыныз. Орада сизи там һазырлыглы тәјјарә ҝөзләјир. Узун мәсафә гәт етдикдән сонра сизи раһатлыгла, баш ағрысыз мәгсәдә чатдырыр. Рамазан ајынын башланғыҹы һәмин һава лиманына чатмагдыр. Аллаһ рамазан ајында јолу ачыр. Рамазан ајында фәзаны бош гојур, манеәләри арадан галдырыр. Сизин тутдуғунуз бир оруҹ нәфсани истәкләри зинҹирләјир. Бу ибадәтләр, бу дуалар, бу хүшулар, бу зикрләр, бу Гәдр ҝеҹәси сизи километрләрлә ирәли атан васитәләрдир. Һансы ки, бу јолу ил узуну диҝәр ајларда бир метр-бир метр кечмәли олуруг. Әҝәр ҹидди олсаг, әҝәр өз үзәримиздә ишләсәк, фәрсәхләрлә ирәлиләјәҹәјик. Буна ҝөрә дә сиз Аллаһ өвлијаларынын рамазан ајынын ҝәлиб чыхмасы мүнасибәти илә севинмәләринин рамазан ајындан ајры галдыгда исә ҝөз јашы төкдүкләринин шаһиди олурсунуз.
İмам Сәҹҹад (ә) рамазан ајы илә вида дуасында – "Сәһифеји-Сәҹҹадијјә"нин 45-ҹи дуасы – рамазан ајы илә ајрылыға ҝөрә елә фәрјад гопарыр ки, дәфәләрлә рамазан ајына салам ҝөндәрир. ("Сәһифеји-Сәҹҹадијјә", сәһ. 198) Бурада салам рамазан ајы илә, бу әзиз ајла, нурлу ҝүнләрлә, ҝеҹәләрлә худаһафизләшмәк мәнасыны ифадә едир. Өмрүмүзүн беһиштә аид һиссәси, ил узуну кечирдијимиз ҝүнләрин беһиштә аид олан һиссәси илә рамазан ајы илә худаһафизләшмәк.
Рамазан ајынын мәһсулу тәгвадыр. Өзүнә вахт ајырмаг, өзү илә мәшғул олмаг, өзү үчүн тәгва тәдарүк етмәкдир. “Еј инсанлар! Сизи вә сиздән әввәлкиләри јаратмыш Рәббинизә ибадәт един ки, мүттәги оласыныз! (Аллаһдан горхуб пис әмәлләрдән чәкинәсиниз!)” ("Бәгәрә", 21). Рамазан ајы биздә тәгва тәдарүкү јарадыр. Бу тәгва өзү дә јүксәк пилләләр үчүн бир васитә ола биләр. “Аллаһдан горхун ки, ниҹат тапасыныз!” ("Бәгәрә", 189), “Аллаһа вә пејғәмбәрә итаәт един ки, бәлкә, бағышланмыш оласыныз!” ("Али-Имран", 132), “Аллаһдан горхун! Аллаһ (еһтијаҹыныз олан шејләри) сизә өјрәдир. Аллаһ бүтүн ишләри биләндир!” ("Бәгәрә", 282). Илаһи елм һидајәт, рәһмәт, тәгва нәтиҹәсиндә Аллаһ тәрәфиндән инсана бәхш едилир. Һамысындан үстүнү хилас олмагдыр. Ниҹат тапмаг, хилас олмаг тәгва нәтиҹәсиндә әлдә олунур. Рамазан ајында әлдә етдијимиз бу тәгва тәдарүкүнү - әҝәр, иншааллаһ әлдә етмишиксә, - әҝәр илаһи сүфрә башына јубанмамышыгса, ондан фајдалана билмишиксә, ону горумалыјыг.
Бу, чох дәјәрли мәһсулдур. Бу, әкинчијә бәнзәјир. О, өз зәһмәтини чәкир. Буғда мәһсулуну бичир. Сонра ону анбара, әмин әлләрә тапшырыр ки, ил боју истифадә едә билсин. Бу, бизим ил узуну рузимиздир. Бу рузи ил бојунҹа һәдәләрлә гаршы-гаршыјадыр. Вәсвәсәләр вар, бәзәк-дүзәкләр вар, нәфсани мејлләр, еһтираслар вар, ҝүнаһлар вар. Бунлар һамысы һәмин тәдарүк үчүн тәһлүкәли бәлалардыр. Бу тәдарүкдән о бәлаларла мүбаризә үчүн истифадә един вә бу тәдарүкү горујун.
Ајәтуллаһ Сејид Әли Хаменеи
