Аллаһ разылығынын зиддинә олан вар-дөвләти шејтан вә нәфс истәјинә ујғун хәрҹләмәк бөјүк ҝүнаһдыр
Аллаһ-Тааланын мадди вә мәнәви немәтләриндән фајдаланан инсанын бу немәтләрдән сәдәгә зәкат вермәкдә хәсислик ҝөстәрмәси чох чиркин бир сифәтдир. Вар-дөвләт Аллаһ-Тааланын инсана вердији әманәтдир. Инсан бу әманәтдән өзү үчүн истифадә етмәли вә артыг галан һиссәсини еһтијаҹы оланлара вермәлидир. Инсан ихтијарына верилмиш мүлкү мүлк саһибинин истәјинә ујғун сәрф етмәлидир. Әҝәр бир шәхс башгасынын әманәтини өз нәфсинин истәјинә ујғун сәрф едәрсә сөзсүз ки, ҹәзаландырылмалыдыр.
Аллаһ разылығынын зиддинә олан вар-дөвләти шејтан вә нәфс истәјинә ујғун хәрҹләмәк бөјүк ҝүнаһдыр вә бу ҝүнаһын ағыр әзабы вардыр. Хәсислик шејтани бир сифәтдир вә бу сифәтә малик олан инсан ајә вә рәвајәтләрдә әзаба лајиг билинир. «Ниса» сурәсинин 37-ҹи ајәсиндә бујурулур: «О кәсләр ки, өзләри хәсислик етмәклә бәрабәр, башгаларыны да хәсислијә тәһрик едир вә Аллаһын Өз лүтфүндән бәхш етдији немәтләри ҝизләдәрләр. Биз (белә) кафирләр үчүн рүсваједиҹи әзаб һазырламышыг.»
Ислам Пејғәмбәри (с) бујурур: «Беһишт миннәт гојана, хәсисә вә сөз ҝәздирәнә һарамдыр». («Вәсаилүш-шиә», 9-ҹу ҹилд, сәһ-452.)
Һәзрәт Әли (ә) ешитди ки, бир киши белә дејир: «Хәсис залыма нисбәтән үзүрлүдүр». Һәзрәт (ә) бујурду: «Јалан дејирсән, залым төвбә едәр, Аллаһдан бағышланма диләјәр вә халгын һаггыны гајтарар. Хәсис исә хәсислик едиб зәкаты, сәдәгәни силеје-рәһими, гонағын гәбулуну, Аллаһ јолунда хәрҹләмәји, хејир ишләри тәрк едәр вә беһишт она һарам олар». («Биһарул-әнвар», 70-ҹи ҹилд, сәһ-302.)
Ислам Пејғәмбәри (с) бујурур: «Мүсәлманда ики хисләт олмаз: хәсислик вә пис әхлаг». («Биһарул-әнвар», 70-ҹи ҹилд, сәһ-301.)
İмам Садиг (ә) бујурур: «Әҝәр Аллаһ јолунда сәрф олунмуш бир малын әвәзи Аллаһ-Таала тәрәфиндән вериләҹәксә, хәсислијин мәнасы нәдир?!» («Биһарул-әнвар», 70-ҹи ҹилд, сәһ-300.) Һәзрәт Муса ибн Ҹәфәр (ә) бујурур: «Хәсис о шәхсдир ки, Аллаһын она ваҹиб етдијини јеринә јетирмәкдә хәсислик ҝөстәрир». («Кафи», 4-ҹү ҹилд, сәһ-45.)
Ислам Пејғәмбәри (с) бујурмушдур: «Сәхавәтли шәхс Аллаһа, халга вә беһиштә јахындыр. Хәсис шәхс исә Аллаһдан, халгдан вә беһиштдән узагдыр».
