Өвладын дүзҝүн тәрбијә олунмасында аиләдә олан меһрибанлыг вә сәмимијјәт гәдәр тәсирли амил јохдур. Ата вә ана өвладларынын тәрбијә алдығы мүһити өз меһрибанлыглары илә сағлам сахламалыдырлар. Чүнки ушағын тәрбијәсиндә биринҹи шәрт, аиләнин дахили сағламлығыдыр. Аиләдә меһрибанлығын јаранмасы үчүн исә биринҹи шәрт ата вә ананын бир-биринә гаршылыглы мәһәббәт бәсләмәләридир.
İслам Пејғәмбәри (с) бујурур: «Өз аиләси илә меһрибанлыгла давранан шәхс сизләрин ән јахшысыдыр. Мән өзүм дә беләјәм (аиләмлә меһрибан давранырам).»
Биһарүл-әнвар китабында (103-ҹү ҹилд, 223-226-ҹы сәһифәләр) инсанын өз һәјат јолдашына мәһәббәт бәсләмәси һаггында чохлу һәдисләр вардыр. Бу һәдисләрин бириндә Имам Садиг (ә) бујурур:
«Бизим достларымыз о шәхсләрдир ки, өз һәјат јолдашларына даһа чох мәһәббәт бәсләјирләр».
О һәзрәт башга бир һәдисдә бујурур:
«Пејғәмбәрләрин ҝөзәл хүсусијјәтләриндән бири будур ки, онлар өз һәјат јолдашларына мәһәббәт ҝөстәрәрдиләр».
Бир шәхс Пејғәмбәрин (с) һүзурунда икән деди:
«Өмрүмдә һеч вахт ушаг өпмәмишәм».
О шәхс ҝедәндән сонра Пејғәмбәр (с) бујурду: «Мәним нәзәримҹә, бу киши ҹәһәннәм әһлидир.»
Јунис ибни Рибат дејир: Имам Садиг (ә) Пејғәмбәрдән (с) белә бир һәдис нәгл етди: «Аллаһын рәһмәти олсун о шәхсә ки, өвладына јахшы ишләр ҝөрмәкдә көмәк етсин.»
Мән имам Садигә (ә) әрз етдим:
«Јахшы ишләрдә она нә ҹүр көмәк етсин?». Ҹавабымда бујурду: «Өвладынын әлиндән ҝәлән гәдәр ишини гәбул етсин, ону бир ишә мәҹбур етмәсин вә она ахмаг вә надан демәсин».
Гејд едиләнләрдән белә бир нәтиҹә һасил олур ки, өвладын дүзҝүн тәрбијәси ону мәнәви вә инсани дәјәрләрә сөвг едир. Әксинә онун тәрбијә олунмамасы ҝүнаһын вә позғунлуғун гапысыны онун үзүнә ачыр.
