Имам Садигин (ә) нәсиһәтләриндән
Инсанларын дүнја һәјатына нәзәр салсаг һамынын нәтиҹә ардынҹа ҝәздијини ҝөрәрик. Әҝәр бир шәхс бүтүн ҝүнү ишләјиб ҝүнүн сонунда алдығы зәһмәт һаггыны чөлә атарса, онун бу һәрәкәтини мәнтиги адландырмаг олмаз. Инсан һөкмән ишә башлајаркән һансыса мәгсәд ҝүдүр; о, зәһмәтинин газанҹыны Аллаһынын разылығыны газанмаг мәгсәди илә бир башгасына да верә биләр. Амма хәсис вә пахыл инсанларда чох мараглы бир һал мүшаһидә олунур. Онлар мин бир зәһмәтлә газандыглары пулу аилә-өвладлары вә өз боғазларындан кәсәрәк хәзинә топлајыр, нәһајәт, дүнјада гојуб ҝедирләр. Бәзән бу хәзинәләр елә адамларын әлинә дүшүр ки, ҹәмијјәт үчүн зәрәрли ишләрә хәрҹләнир.
Башга бир груп инсан нәфсани истәкләрин әмри илә өз зәрәринә чалышыр. Белә инсанларын дахили дүшмәни олан нәфс онларын ҝөзүнү, гулағыны бағладығындан бәдбәхтлијә доғру һәрәкәтләриндән хәбәрсиз галырлар. Онлардан «нә үчүн дүшмәнә гулаг асырсан?» -дејә сорушсан тәәҹҹүб едәрләр. Бу инсанлар анламыр ки, инсанын ән бөјүк дүшмәни нәфсдир.
