Ја Әли! Ҹәбраил дејир ки, Аллаһ сәнин сәдәгәләрини гәбул едиб...
Әбу Бәкр Ширазинин китабында “Мәгатил” китабына истинадән Ибн Аббасдан нәгл олунур ки, “о кишиләр ки, алыш-вериш онлары Аллаһ зикриндән ајырмаз...” белә бир мүнасибәтлә назил олмушдур: Бир ҝүн Пејғәмбәр (с) она һәдијјә олунмуш үч јүз дирһәми һәзрәт Әлијә һәдијјә етди. Әли (ә) дејир ки, пулу ҝөтүрдүм вә гәрара ҝәлдим ки, бу пулдан сәдәгә верим. Пејғәмбәрлә бирликдә иша намазыны гылыб һәмин пулдан јүз динар ҝөтүрдүм вә мәсҹиддән чыхдым. Бир гадынла растлашдым. Јүз динары гадына вердим. Сәһәри ҝүн ешитдим ки, “Әли ҝеҹә ҝүнаһкар гадына сәдәгә вериб” дејирләр. Пәришан олдум. Јенә иша намазындан сонра јүз динар ҝөтүрүб мәсҹиддән чыхдым. Дүшүндүм бу ҝүн елә бир адама сәдәгә верәҹәјәм ки, Аллаһ гәбул етсин. Бир киши илә растлашдым, јүз динары она вердим. Сәһәри ҝүн Мәдинә әһли дејирди: “Әли ҝеҹә бир оғруја јүз динар сәдәгә вериб.” Пәришанлығым даһа да артды. Өз-өзүмә дедим ки, бу ҝеҹә һөкмән сәдәгәни һаггы чатана верәҹәјәм. Иша намазыны пејғәмбәрлә гылыб мәсҹиддән чыхдым. Бир киши илә растлашдым, јүз динары она вердим. Сәһәри ҝүн Мәдинәдә мәни гынадылар ки, ҝеҹә варлы бир адама јүз динар пул вермишәм.
Пејғәмбәрин (с) јанына ҝәлиб әһвалаты данышдым. О бујурду: “Ја Әли! Ҹәбраил дејир ки, Аллаһ сәнин сәдәгәләрини гәбул едиб, ишини пака чыхарыб. Биринҹи ҝеҹә јүз динар вердијин ҝүнаһкар гадын евә ҝедиб төвбә гылыб вә һәмин јүз динары доланышығы үчүн сәрмајә гәрар вериб. Инди исә әрә ҝетмәк барәдә дүшүнүр. Икинҹи ҝеҹә јүз динар вердијин оғру төвбә гылыб вә сәнин вердијин пулла тиҹарәтә башлајыб. Үчүнҹү ҝеҹә сәдәгә вердијин варлы адам узун илләр иди ки, хүмс-зәкат өдәмирди. Сән јүз динары верәндән сонра өзүнү данлајараг дејиб: “Чох пахыл адамсан! Әли ибн Әби Талиб һеч нәји олмадығы һалда јүз динар инфаг етди. Сән исә варлы олдуғун һалда ваҹиб зәкат өдәмирсән.” Буну дејиб бојнунда галан бүтүн зәкаты өдәјиб. Бу сәбәбдән дә Аллаһ сәнин һаггында ајә назил едиб. (“Әл-мәнагиб”, 2-74)
