Биз өз мәрифәтимиз гәдәриндә вә баҹардығымыз сәвијјәдә сәһләнкарлыг етмәмәлијик
Јахшы диггәт етсәк, намаз вә дуаларымызын ҝүнаһдан савај бир шеј олмадығыны ҝөрәрик. Бу мөвзуну садә бир мисалла бәјан едәк. Һәрчәнд Аллаһ бу нөв мисаллар чәкилмәсиндән узагдыр; лакин бизим дүшүнҹә сәвијјәмиз ашағы олдуғундан бу нөв мисалларла зеһни һазырлыг әлдә етмәлијик. Фәрз един ки, узун бир ајрылыгдан сонра јахын досту ҝөрүрүк вә бир нечә саат бирликдә олмаг гәрарына ҝәлирик; лакин ҝөрүш заманы үзүмүзү чевириб өз ишимизлә мәшғул олуруг. Белә бир рәфтар неҹә дә тәһгиредиҹидир! Әҝәр ҝөрүшдүјүмүз шәхс бөјүк бир шәхсијјәт оларса, бу рәфтар даһа кобуд вә әдәбсиз ҝөрүнәр. Намаз заманы диггәтимизин Аллаһда олмамасы гејд олунан рәфтардан даһа кобуд, даһа писдир. Аллаһ үнсијјәт иҹазәси вә өзү илә сөһбәт үчүн төвфиг вердији һалда Она гаршы диггәтсилијимиз бөјүк ҹәзаја лајигдир. О, әмәлимизә ҝөрә бизи өзүндән узаглашдырса, јерсиз олмаз. Лакин О бизи рәдд етмир вә һәмишә зијафәт сүфрәсиндә отурмаға чағырыр.
Аллаһын бағышлама вә әфви бизи гүрурландырмамалыдыр. Биз өз мәрифәтимиз гәдәриндә вә баҹардығымыз сәвијјәдә сәһләнкарлыг етмәмәлијик. Јалныз тәләффүз едилән, ибдатә руһу олмајан намаз вә ибадәт илаһи лүтфдән мәһрумдур. Әлбәттә, онларын мәнасыны вә дәјәрини билмәсәк дә тәрк етмәмәлијик. Әслиндә ибадәтимизин, намазымызын вә дуамызын гәлбән олмасы, руһијјә тапмасы мәнасынын дәрк олунмасы үчүн чалышмалыјыг. Әҝәр ашағы сәвијјәдә ибадәтләри дәрк етсәк, онлары әвәз едәҹәк бир шеј тапмајаҹағыг.
Ибадәтләри, хүсуси илә дә ваҹиб намазлары тәхирә салмаг чох јанлыш бир ишдир. Намаз бир мүддәт тәхирә дүшдүкдән сонра ону даһа һәвәслә гылаҹағымыз тәсәввүр олунмамалыдыр. Бир чох һалларда бу тәхир шејтанын вәсвәсәси ола биләр; јорғунлуг, иш вә бу кими бәһанәләрлә фәзиләт вахты кечәндән сонра гылынан намазлар даһа руһијјәсиз вә нагис олур.
Беләликлә, ашағы сәвијјәдә олан ибадәтләримизи тәрк етмәмәлијик. Чалышмалыјыг ки, бу ибадәтләр даһа ҝөзәл олсун вә Аллаһ илә дүшүнҹә вә тәдәббүрлә үзләшәк.
Охунушу ашағы сәвијјәдә олан ибадәтләрдән узаглашмаг өзү ҝүнаһ вә әдәбсизликдир. Әмәли тәрк етмәк һүнәр дејил, әмәли камилләшдирмәк вә Аллаһ гаршысында даһа әдәбли олмаг мүһүмдүр.
Бәзи дардүшүнҹәли инсанлар дејир: “Мәнасы анланылмајан намаз вә дуа фајдасыздыр”. Лакин һәгигәтдә белә дејил. Биз ибадәтләрин даһа дәјәрли олмасы үчүн чалышмалыјыг. Аллаһ гаршысында бәндәлик вәзифәсиндә сәһләнкарлыг етдијимизи вә ибадәтләрин даһа јахшы дәрк олунмасы үчүн чалышмадығымызы етираф етмәлијик; гәлбимиз она биҝанә олса да, ибадәт әмр етдији үчүн абид ҝөркәми алмалыјыг. Ҝәрәк Аллаһдан бизә гәлб иштиракы, диггәт вә даһа јахшы ибадәт үчүн төвфиг әта едиб, өзүнә мүнасибәтдә дүшүнҹә, әдәб вә мәһәббәтимизи артырмасыны истәјәк.
