Бөјүк алим Мәнсур ибн Әммар дөврүндә варлы бир шәхс ҝүнаһ мәҹлиси гурмаг үчүн өз гулуна дөрд дирһәм вериб ону базарлыға ҝөндәрди. Гул јолдан өтәркән Мәнсур ибн Әммарын мәҹлис кечирдијини ҝөрдү. Сөһбәти ешитмәк үчүн онлара јахынлашды. Гул ҝөрдү ки, Мәнсур мискин бир шәхсин әлиндән тутуб әтрафындакылара дејир: “Ким бу шәхсә дөрд дирһәм сәдәгә версә она дөрд дуа едәҹәјәм.” Гул дүшүндү ки, әлиндәки дөрд дирһәмә позғун бир мәҹлис үчүн тәам вә шәраб алмагданса, бу пулу фәгирә вериб, Мәнсурун дуасына наил олмаг даһа јахшыдыр. Беләҹә дөрд дирһәми фәгирә вериб, Мәнсурдан вәд олунмуш дуалары истәди. Мәнсур сорушду ки, һансы ишләринә дуа едим? Гул деди: “Әввәла, дуа ет ки, Аллаһ мәни әсирликдән азад етсин. Икинҹиси, ағама төвбә гисмәт етсин. Үчүнҹүсү, бу дөрд дирһәмин әвәзи әлимә јетишсин. Дөрдүнҹүсү, мән вә ағамын мәҹлисиндәкиләр бағышлансынлар.”
Дөрд истәјинә дуа етдирән гул бош әллә ағасынын јанына гајытды. Аға сорушду ки, һарадајдын? Гул ҹаваб верди ки -”дөрд дирһәмә дөрд дуа алмышам” вә һәмин дуалары садаламаға башлады. Аға бујурду: “Әввәла сәни азад етдим. Икинҹиси, ҝүнаһларымдан төвбә едирәм. Үчүнҹүсү, вердијин дөрд дирһәмин әвәзинә ал бу дөрд дирһәми. Амма дөрдүнҹү дуанын јеринә јетмәси, јәни мәним, сәнин вә мәҹлис әһлинин бағышланмасы мәним өһдәмдә дејил.” Аға јатыб јухуда Ҹәнаб Һагг тәрәфиндән белә бир бујуруг ешитди: «Еј бәндә сән өз фәгир һалынла вәзифәләринә әмәл етдинсә неҹә ола биләр ки, Биз сонсуз кәрәмимизлә һәмин истәјә әмәл етмәјәк?! Биз сәни, сәнин гулуну вә бүтүн мәҹлис әһлини бағышладыг.»
