Мөмин о гәдәр мәрифәтли олмалыдыр ки, дүнјаја бағлылығын аздырыҹы олдуғуну анлаја билсин
Һәзрәт Әлинин (ә) «Нәһҹүл-бәлағә»синдә аз хүтбә тапылар ки, о хүтбәдә дүнјанын писликләриндән данышылмасын. Амма Һәзрәт (ә) бәзән дүнја һаггында елә тәсирли ифадәләр ишләдир ки, охуҹулар үчүн чох фајдалы ола биләр. Хүтбәләрин бириндә дүнја һәјатынын гысалығы сују бошалдылмыш габын диварында галмыш рүтубәтә бәнзәдилир. Бу рүтубәт сусузлуғу јатыра биләрми?! Дүнја ахирәтлә мүгајисәдә бу сајаг ҹүзи вә әһәмијјәтсиздир. Башга бир јердә Һәзрәт (ә) бујурур: «Мәним нәзәримдә дүнја зөкәмин бурун сујундан да дәјәрсиздир». Башга бир јердә бујурур: «Дүнја ҹүзам хәстәлијинә тутулмуш шәхсин әлиндәки өлү донузун чүрүмүш сүмүјү кимидир». Доғруданмы өмрүн дәјәрли саатларыны ағыллы инсан белә мәнфур бир шејин ардынҹа ҝәзмәјә сәрф едә биләр?! Мөмин о гәдәр мәрифәтли олмалыдыр ки, дүнјаја бағлылығын аздырыҹы олдуғуну анлаја билсин. Дүнја она ҝөрә писләнмир ки, инсан бир күнҹә чәкилиб отурсун. Сөһбәт дүнјаја бахышдан ҝедир. Дүнја јох, ахирәти унутдуран дүнја писләнир. Инсан дүнја бәр-бәзәјинә алданыб өлүмү јаддан чыхартмамалыдыр. Өлүмү даим хатырлајан инсан шејтана алданыб нәфс истәкләринә тәслим олмур. Имам Садиг (ә) Әбдуллаһ ибн Ҹүндәбә бујурур: «Даим ҝөзүнүн гаршысында дурмуш кими өлүмү хатырла».
İнсан јалныз о заман дүнјанын ҹајнағындан гуртула биләр ки, ҝәләҹәјә аид арзуларыны узун-узады етмәсин. Сабаһа чыхаҹағына әмин олмајан инсан әслиндә јашадығы ҝүнүн еһтијаҹларыны дүшүнә биләр. Инсанын ҝәләҹәјә аид дүшүнҹәләри јалныз ахирәтә аид ола биләр. Мөмин бу ҝүнүндән артыг галаны еһтијата сахлајыб еһтијаҹлылара чатдырмалыдыр. Мәсәлән, илин хәрҹиндән артыг галан пулу ја хәрҹләмәк, ја да Аллаһ јолунда сәдәгә вермәк лазымдыр. Гәлбиндә Аллаһ ешгини дирилтмәк истәјәнләр бу ҝөстәришләрә әмәл етмәклә дүнјаја бағлылыгдан гуртулмалыдырлар.
Пејғәмбәр (с) сәһабәси һәзрәт Салман кими инсанлар үчүн дүнјанын бу ҝүнү илә сабаһы арасында фәрг олмајыб. Бу инсанлар бир иллик еһтијаҹларыны габагҹадан топласалар да дүнјаја бағлы олмајыблар. Амма дүнјаја бағлылығы гәлбиндән чыхармаг истәјән зәиф иманлы инсанлар ҝәләҹәји фикирләшмәк әһвал-руһијјәсини өзләриндән узаглашдырсалар јахшыдыр. Бәзиләри елә дүшүнүр ки, сәдәгә вә бәхшиш вермәклә сәрмајә азала биләр. Һәзрәт Имам (ә) исә белә бујурур: «Дүнјада гојуб ҝетдијинин сәнин үчүн фајдасы јохдур. Фајдалы олан ахирәт јолунда хәрҹләдикләриндир».
