Мирзә Ҹавад Теһрани ахшам вахты сәфәрдән гајыдыр.
Һәзрәт Ајәтуллаһ Мирзә Ҹавад Теһрани һамы илә меһрибан иди вә ҝөзәл рәфтар едирди. О, һеч кими инҹитмәзди, һәтта бир гарышганын да әзијјәтинә дөзмүрдү.
Онун аиләси белә бир әһвалат данышыр:
Мирзә Ҹавад Теһрани ахшам вахты сәфәрдән гајыдыр. Анҹаг ҝеҹ вә јатмаг вахты иди.
Аиләсини јухудан нараһат етмәмәк үчүн евин гапысыны дөјмүр вә гапыја сөјкәниб дајаныр.
Бу вахт онун јатмыш һәјат јолдашы јухуда ҝөрүр ки, бир нәфәр она дејир: - Галх! Галх, евин гапысыны ач!
Мирзә Ҹавад ағанын јолдашы јухудан галхараг, ҝедиб гапыны ачыр вә ҝөрүр ки, Мирзә Ҹавад гапынын архасында дајаныб. Сорушур: - Аға! Сәфәрдән гајытмысан, бәс нә үчүн гапыны дөјмүрсән?
Ајәтуллаһ Мирзә Ҹавад дејир: - Ҝөрдүм ҝеҹә јарыдыр. Сәнә зәһмәт вермәк истәмәдим.
