Инсан елә бир камиллик мәртәбәсинә чатмалыдыр ки, онун севҝиси вә кини илаһи рәнҝә бојансын
Имам Садигин (ә) нәсиһәтләриндән
Һәзрәт Садиг (ә) бујурур:
«Еј Ҹүндәб оғлу, достлуғун вә дүшмәнчилијин Аллаһ хатиринә олсун». Јәни әмәл вә рәфтарындан әлавә гәлбинә аид олан севҝи вә икраһын да Аллаһ үчүн олсун. Достлуг вә дүшмәнчилијинлә Аллаһын разылығыны газан.
Бәли, бу олдугҹа чәтин ишдир. Амма инсан елә бир камиллик мәртәбәсинә чатмалыдыр ки, онун севҝиси вә кини илаһи рәнҝә бојансын. Инсан истәр достлуг, истәрсә дә дүшмәнчилик едәркән Аллаһы унутмамалыдыр. Бу мәртәбәјә Аллаһын јардымы олмадан чатмаг гејри-мүмкүндүр. Чох аз инсанлар бу мәгама наил олмушлар. Амма бу о гәдәр уҹа мәгамдыр ки, она чатмаг үчүн мин бир әзијјәтә гатлашмаға дәјәр.
Мәһәббәтин Аллаһ хатиринә олмасы о демәк дејил ки, инсан Аллаһдан башгасыны севмәмәлидир. Инсан өз ата-анасыны, аилә-өвладыны, вәтәнини севә биләр вә севмәлидир. Амма бүтүн бу севҝиләр бөјүк бир мәһәббәтин ишығына мөһтаҹдыр вә бу, илаһи мәһәббәтдир. «Исра» сурәсинин 23-ҹү ајәсиндә бујурулур:
«Рәббин јалныз Она ибадәт етмәји вә валидејнләрә јахшылығы бујурмушдур». «Лоғман» сурәсинин 14-ҹү ајәсиндә исә белә бујурулур:
«Биз инсана ата-анасына јахшылыг етмәји тапшырдыг». Әрлә арвад, достла гоһумлар арасындакы мәһәббәт дә инсаны Аллаһа јахынлашдырмалыдыр. Инсан Әһли-бејти дә Аллаһа ҝөрә севмәлидир. Аллаһ-тәала Әһли-бејт севҝисинә ишарә илә бујурур:
«(Ја Пејғәмбәр) Де ки, мән сиздән тәблиғимин мүгабилиндә гоһумлуг мәһәббәтиндән башга бир шеј истәмирәм». («Шура» сурәси, ајә 23.) Әҝәр Аллаһ Әһли-бејти севмәсәјди, бәндәләрин Әһли-бејти севмәсинә еһтијаҹ галмазды.
«Мөминин гәлби Рәһманын әршидир» бујуруғу һаггында данышдығымыз мәһәббәтә наил олмуш инсанлара аиддир. Гәлбиндә мин бир нәфс истәји түғјан едән инсан бу мәгамдан неҹә дә узагдыр!
