Бөјүк әһли-сүннәт алими вә мәшһур “Кәшшаф” тәфсиринин саһиби Зәмәхшәринин бир һадисәдә нәтиҹәсиндә гычы кәсилмишди. О, Бағдадда бөјүк фәгиһ Дамағани илә ҝөрүшәндә бунун сәбәбини белә ачыглајыр:
Анамын гарғышы мәним башыма бу мүсибәтин ҝәлмәсинә сәбәб олмушдур. Мән ушаг вахтларымда бир сәрчә тутдум. Онун ајағына бир ип бағладым вә ганадларыны јолмаға башладым. Бирдән сәрчә әлимдән гачды вә буна ҝөрә онун сол гычы үзүлдү.
Анам буну биләндә чох нараһат вә пәришан олду. Мәнә гарғыш едәрәк деди: - О дилсиз һејванын гычыны үздүјүн кими Аллаһ да сәнин сол гычыны үзсүн!
Бу һадисәдән бир мүддәт сонра атдан јыхылдым вә сол гычым сынды. Һәкимләр гычымы кәсмәкдән башга бир әлаҹ ҝөрмәдиләр. Бу, анамын гарғышынын тәсиридир.
Гајнаг: “Мәгами валидејн дәр Ислам”, сәһ. 135.
Һазырлады: Сејид Заһир
