Иззәти ҝеҹә ојаг галмагда гәрар вердим, ҹамаат ону шаһ сарајында ахтарыр
Аллаһ-тәала Һәзрәт Мусаја (ә) вәһј етди: “Алты шеји, алты јердә гәрар вердим. Амма ҹамаат онлары башга јердә ахтарыр. Һеч вахт тапа билмәјәҹәк. Раһатлығы ҹәннәтдә гәрар вердим, амма ҹамаат ону дүнјада ахтарыр. Елми аҹлыгда гәрар вердим, ону тохлугда ахтарыр. Иззәти ҝеҹә ојаг галмагда гәрар вердим, ҹамаат ону шаһ сарајында ахтарыр. Уҹа мәгамы тәзавөкарлыгда гәрар вердим, ону тәкәббүрлүкдә ахтарырлар. Дуанын гәбулуну һалал рузидә гәрар вердим, ону сәс-күјдә ахтарыр. Еһтијаҹсызлығы гәнаәтдә гәрар вердим. Ону малын чохлуғунда ахтарыр. Һеч вахт тапмајаҹаглар.” (“Әл-мәваизул-әдәдијјә”, сәһ. 309.)
Имам Садиг (ә) бујуруб: “Ҹәһәннәмдә дузәх адлы бир дәрә вардыр ки, өз истилијинин чохлуғундан Аллаһа шикајәт едәр вә нәфәс алмаг үчүн иҹазә истәјәр. О, нәфәс аланда ҹәһәннәм аловланар.” (“Үсули-кафи”, ҹ. 4, сәһ. 424.)
