Сәфван Ҹәммал дејир: Имам Садиглә (ә) Абдуллаһ ибн Һәсән арасында наразылыг баш верир вә бу наразылыг нараһатчылыға сәбәб олур вә инсанлар да ора ҹәм олурлар. Имам (ә) Абдуллаһла наразы вәзијјәтдә ајрылыб ҝедир. Сабаһы ҝүн иш архасыјҹа евдән чыхдым. Бу заман Имам Садиги (ә) Абдуллаһын евиндә ҝөрдүм ки, о һәзрәт бујурду: “Еј кәниз! Абдуллаһа де ҝәлсин.” Абдуллаһ чөлә чыхыб деди: “Ја Әба Әбдиллаһ! Сәһәр вахты бура нијә ҝәлмисән?” Имам Садиг (ә) бујурду: “Дүнән бир Гуран ајәси охудум ки, мәни чох пәришан етди.” Абдуллаһ деди: “Һансы ајәни?” Имам Садиг (ә) бујурду: “О кәсләр ки, Аллаһын бирләшдирилмәсини әмр етдији шејләри бирләшдирир (гоһумлуг әлагәләрини горујуб сахлајыр, мөминләрә һөрмәт едир), Рәббиндән вә (гијамәт ҝүнү чәкиләҹәк) пис һагг-һесабдан горхурлар.” (Рәд, 21). Абдуллаһ деди: “Дүз дејирсән, мән һәлә индијә гәдәр бу ајәни охумамышдым. Сонра Абдуллаһ вә Имам (ә) гуҹаглашыб ағлајырлар.”
Беләликлә, бу һәдисдән силеји-рәһмин нә гәдәр мүһүм олдуғуну баша дүшүрүк.
Ајры һәдисдә бир шәхс Имам Садигә (ә) әрз едир: “Бир әмим оғлу вар, һәр нә гәдәр она јахынлашырам, лакин о мәндән гачыр. Мән дә гәрара ҝәлмишәм ки, онунла рабитәни бир дәфәлик кәсим. Имам Садиг (ә) бујурду: “Әҝәр сән онунла рабитәни кәсмәсән, Аллаһ-Таала сизин аранызда әлагә јарадаҹаг, јох әҝәр әксинә оларса Аллаһ һәр икинизлә рабтинә кәсәр.” (Кафи, 23/2).
Аллаһын саламы мөминлә ҝөрүшә ҝедәнләрә олсун!
Аллаһын Рәсулу (с) Ҹәбраилдән (ә) нәгл едир: “Аллаһ-Таала мәләји (инсан шәклиндә) јерә ҝөндәрир. О мәләк јер үзүндә ҝәзиб долашмаға башлајыр. Нәјаәт бир евин гапысына чатыр вә ҝөрүр ки, бир нәфәр гапынын архасында дајаныб ев јијәсиндән ичәри ҝирмәк үчүн иҹазә истәјир. Мәләк она деди: “Бураја нијә ҝәлмисән? Бу евин саһибинә нә еһтијаҹын вар?”
О деди: “Бир еһтијаҹым јохдур, евин јијәси мөмин гардашымдыр, Аллаһа хатир она баш чәкмәјә ҝәлмишәм.”
Мәләк деди: “Һәгигәтән дә сән мөмин гардашыны зијарәт етмәк үчүн ҝәлмисән?”
О деди: “Бәли, јалныз баш чәкмәк вә ҝөрмәк үчүн ҝәлмишәм.”
Мәләк деди: “Мән Аллаһын сәнә тәрәф ҝөндәрдијијәм. Аллаһ-Таала сәнә салам ҝөндәриб бујурур: “Беһишт сәнин үчүн ваҹиб олду.”
Мәләк деди: Аллаһ-Таала бујуруб: “Һәр мүсәлман мөмин гардашы илә ҝөрүшсә, тәкҹә ону зијарәт етмиш олмур, санки Мәни зијарәт едиб вә она һәдијјә олараг беһишт Мәним өһдәмә олаҹаг.” (Кафи, 167/2).
Дилимизә чевирди: Р. Һүсејнов
Nur-az.com
