Имам Багир (ә) бујуруб:
“Шәһидин ганынын биринҹи дамҹысы јерә дүшәндә бу онун ҝүнаһларынын кәффарәси һесаб олунур. Амма ҝәрәк борҹларыны өдәсин.” (“Вәсаилүш-шиә”, ҹ. 13, сәһ. 85.)
Имам Һүсејн (ә) бујуруб:
“Гоншуларынла јахшы рәфтар ет ки, мөминләрдән оласан.” (“Үсули-кафи”, ҹ 2, сәһ. 170.)
Имам Садиг (ә) бујуруб:
“Аллаһа ибадәтдә мөминин һаггыны өдәмәк кими әфзәл бир шеј јохдур.” (“Усули -кафи” ҹ 2, сәһ. 170.)
“Мејит намазы гылмаг үчүн бир ҹәназәни Пејғәмбәрин (с) јанына ҝәтирдиләр. Намаздан әввәл ҹамаатдан бири деди: Ја Рәсулуллаһ! Онун бојнунда һаггым вар. О, мәнә борҹлу иди. Пејғәмбәр (с) буну ешидәндә намазы сахлады. Бу вахт Әли (ә) онун борҹуну өһдәсинә ҝөтүрдү. Онун борҹу өдәнәндән сонра Пејғәмбәр (с) она намаз гылды.”
Бир дәфә операторлардан бири фону ишыгландырмаг үчүн дивардан прожектор асмаг истәјирди. Орада оланлар дивара мых вурмаг истәдикдә, бу вахт Имам Хомејни (р) етираз едиб бујурду: “Бу јер кирајәдир. Саһибиндән иҹазә алмысынызмы?”
