Гурани-Кәримин тәкид етдији мәсәләләрдән бири дүнјанын мүвәггәти вә етибарсыз олмасыдыр
Мөминин дүнјаја бахышы
Әҝәр һәзрәт Пејғәмбәр (с) вә Әһли-бејт (ә) бујуругларына диггәтлә нәзәр салсаг ајдын олар ки, ахирәтә диггәт вә дүнјаја вурғунлугдан чәкинмәк олдугҹа мүһүм мәсәләләрдир. Бу да гејд олунмалыдыр ки, Әһли-бејтә мәхсус бүтүн тәлимләр вә бу шәхсијјәтләрин бүтүн бујуруглары Гурани-Кәримдән әхз олунмушдур. Башга сөзлә, бу шәхсләр бир нөв данышан Гурандырлар. Онларын һәјатына јахшы нәзәр салдыгда һәр ан Гуран мәнтигләри илә гаршылашырыг. Әһли-бејт бујуругларынын өзүндә тәсдигләнир ки, бу бујуруглар Гурандандыр. Еләҹә дә билдирилир ки, Әһли-бејтин (ә) башгаларындан үстүнлүјү Гурандан һамынын дәрк етмәдији мәналарын онлар тәрәфиндән дәрк олунмасыдыр.
Гурани-Кәримин тәкид етдији мәсәләләрдән бири дүнјанын мүвәггәти вә етибарсыз олмасыдыр. Гуран дүнјаны инсанын камиллик јолунда манеә биләрәк ахирәти үстүн тутур. Һәтта дүнјаја вурғунлуг күфр сырасында тәгдим олунур. «Ибраһим» сурәсинин 2-3-ҹү ајәләриндә бујурулур: «Дүчар олаҹаглары шиддәтли әзабдан өтрү вај кафирләрин һалына! О кәсләр ки, дүнјаны ахирәтдән үстүн тутурлар». Ајәјә әсасән кафирләр дүнјаны ахирәтдән үстүн тутан шәхсләрдир. Онлар дүнјанын өтәри ләззәтләрини әбәди ахирәт сәадәтиндән үстүн тутурлар.
Имам Садиг (ә) Гурани-Кәрим шивәси илә Әбдуллаһ ибн Ҹүндәбә бујурур: «Хош о инсанын һалына ки, кафирләрә верилмиш дүнја малына баханда һәсрәт чәкмир! Хош ахирәти сечиб, бу јолда чалышанын һалына! Хош јалан арзулара алданмајанын һалына!» Бу рәвајәт «Таһа» сурәсинин 131-ҹи ајәсини хатырладыр: «Кафирләрин бәзи зүмрәләрини сынамаг үчүн онлара дүнја һәјатынын зинәти олараг вердијимиз вар-дөвләтә һәсрәтлә бахма». Әлбәттә ки, бу ајәдә заһирән пејғәмбәрә мүраҹиәт олунса да ҝөстәриш һамыја шамилдир.
Тәбии ки, ҝөзләри ачыг инсан јолда вә ја ишдә тәсадүфән башгаларынын мүлкүнү ҝөрә биләр. Бу бахыш өтәридир. Амма бәзән инсан ҝөрдүјү сәһнәнин тәсири алтына дүшүр. Ајәдә мәһз бу башгаларына верилмиш дүнја малына ҝөз дикмәмәк тапшырылыр.
Инсанлар малик олдуглары дүнја малынын мигдарына ҝөрә фәргләнирләр. Бу фәргләрин мәнтиги әсаслары вардыр. Башгаларынын ҝөзәл мүлкә, гијмәтли автомобилә, дәниз кәнарында баға малик олдуғуну ҝөрмәклә һәсрәт чәкән инсан бу немәтләри әлдә етмәк һәвәсинә дүшүр. Әввәлҹә һалал јолла чалышыр. Мүвәффәг олмадыгда гаранлыг јоллара да баш вурур. Бу јолла да арзусуна чатмајанлар һарама әл атыр. Вар-дөвләт газанмаг үчүн борҹ ҝөтүрүр. Борҹу өдәмәк үчүн сәләмә разы олур вә нәтиҹәдә һарама дүшүр. Чохлары да бу јолла мәһв олублар; әлләриндәки һалал сәрвәти итирәрәк зәлаләт учурумуна јуварланыблар.
Белә бир пис агибәтлә үзләшмәк истәмәјән инсан әввәлҹәдән ҝүнаһын гаршысыны алмалы, башгаларынын вар-дөвләтинә ҝөз дикиб һәсрәт чәкмәмәлидир. Дүнја малы ширин олса да инсанын она вурғунлуғу әбәди ахирәт һәјатындан мәһрум олмагла нәтиҹәләнир.
