Sədəqə qutusu olan yerdə...
Ayətullah Seyid Haşim Rəsuli Məhəllati nəql edir:
İmamın mədrəsəyə gediş-gəliş yolu üstə bir seyid səbətdə toyuq yumurtası satırdı. Bir gün İmam yoldan ötəndə həmin seyid İmamın əbasından yapışıb dedi:
-Bu gün alverim olmayıb. Mənim haqqımı verməlisən. Əgər verməsən, qiyamət günü cəddinin (Peyğəmbərin) ətəyindən yapışıb səndən şikayət edəcəm..
İmam bir qədər sərt şəkildə dedi:
-Hələ qiyamətə qalır, əbamı burax!
...İmam abırlı, ehtiyacını gizləyən, kimsəyə ağız açmayan bir adamın nəyəsə ehtiyacı olduğunu eşitsəydi, hökmən həmin adama əl tutmağa tələsərdi. Amma dilənçiliyə çox pis baxırdı. İmam Xomeyni inqilabın qələbəsindən sonra ən gərgin, böhranlı günlərdə yoxsul təbəqəni düşünürdü. Dilənçiliyin qarşısını almaq üçün yardım komitələri yaradılması barədə göstəriş vermişdi. Bu gün də İranda bu komitələrdən yardım almayan yoxsul adam tapılmaz.
İmama pul təqdim olunanda şəxsən almaz, kimə çatmalısa həmin şəxsi çağırardı. Pula etinasız idi və ətrafdakı insanlarda bu keyfiyyətə dəyər verərdi.
Vilayet.info
