Sasanilər zamanında İran İmperiyasında 7 tac sahibi var idi. Onlardan biri də Hurmuzan idi. Hurmuzan Əhvazda (Xuzistan) hökmdarlıq ediridi. Müsəlmanlar Əhvazı fəth etdikdən sonra Hurmuzanı əsir tutub, ikinci xəlifənin yanında göndərdilər. Ömər ona dedi: - Əgər doğrudan aman istəyirsənsə iman gətir, yoxsa səni öldürəcəyəm. Hurmuzan dedi: - İndiki, məni öldürmək istəyirsən, onda göstəriş ver, mənə bir qədər su versinlər. Çox susamışam. Xəlifənin əmri ilə ona su verdilər. Nə qədər ki, suyu içməmisən, amandasan. Hurmuzan suyu alıb əlində saxladı və onu içmədi. Ömər dedi: - Allahla əhd bağladım ki, sən suyu içməyincə, səni öldürməyim. Bunu eşidən hökmdar su camını yerə vurub sındırdı və su dağıldı. Ömər nə edəcəyini bilmədi. Həzrət Əmirəlmöminin Əliyə (ə) üz tutub, çıxış yolu göstərməsini istədi.
Həzrət İmam Əli (ə) buyurdu: - Sən onun qətlini, onun su içməyi ilə şərtləndirdin və buna əhd etdin. Daha onu öldürə bilməzsən. Amma onu cizyə (maliyyə) verməyə əmr edə bilərsən.
Hurmuzan dedi: - Cizyə vermirəm. Amma daha ölümdən amanda olduğum və heç bir qorxum olmadığı üçün İslamı qəbul edirəm, müsəlman oluram.
Sonra o, şəhadəteyni deyərək müsəlman oldu.
