Һәзрәт Муһәммәд (с) Ҹәбраилә (ә) бујурду: “Ҝөрдүјүн гәрибәликләрдән мәнә даныш”.
Гуран тәфсирчиси Һаҹы Шејх Маһмуд Јасир дејир: Бир дәфә һәзрәт Муһәммәд (с) Ҹәбраилә (ә) бујурду: “Ҝөрдүјүн гәрибәликләриндән мәнә даныш”.
Ҹәбраил (ә) деди: “Кечмиш заманларда пејғәмбәрләрдән биринә назил олмалы идим. Адаларын бириндә бир абидлә растлашдым. О камил шөвглә ибадәтлә мәшғул иди. Абид, Аллаһдан сәҹдә һалында өлүм диләјирди. О чох јахшы ибадәт едирди. Ҝөрдүм ки, 400 илдир бәндәлик едир. Дуасы да гәбул олунмушду. Она ҝөрә дә онун Гијамәт ҝүнү олаҹаг вәзијјәтини мүшаһидә етмәк истәдим. Мүтәал Аллаһ онун Гијамәт ҝүнүндәки һалыны мәнә ҝөстәрди. Гијамәт ҝүнүндәки һалы онун ибадәтинин гәбул олундуғуну ҝөстәрирди.
Она хитаб ҝәлди: “Мәним рәһмәтимлә дахил ол Ҹәннәтә!”. Амма абид деди: - Өз әмәлимлә мәни Ҹәннәтә дахил ет.
Мүтәал Аллаһдан хитаб ҝәлди: “Еј Мәним мәһкәмәмин газиләри! Инди ки, мүамилә өнә чәкилди, о абидә вердијим бүтүн мадди вә мәнәви немәтләри онун ибадәти илә мүгајисә един. Әҝәр онун ибадәти ағыр ҝәлсә, ҹәннәтә ҝетсин. Амма мәним немәтләрим ағыр ҝәлсә, ҹәһәннәмә ҝетсин”.
Мәһкәмәнин газиләри ҝөрмә немәтиндән башладылар. Бу немәт дәјәр бахымындан абидин бүтүн ибадәтләриндән ағыр ҝәлди. Ону ҹәһәннәмә тәрәф апарырдылар. Абид деди: - Илаһи, диҝәр ишләрим дә олуб, амма онлар һесаб олунмады. Хитаб олунур ки, онлар нәдир? Абид деди: - Сәнин кәрәминә үмид едирдим, инајәтинә һүснү-зәнним вар иди, һамысындан үстүнү исә өзүмү Сәнин гаршында фәгир вә һеч нәсиз ҝөрүрдүм. Хитаб ҝәлди: “Ону әзаб јолундан ҝери гајтарын. Мәнә үмид вә һүснү-зәнн етдији үчүн ону ҹәннәтә апарын”.
Абиди ҹәннәтә тәрәф апардыгда деди: - Илаһи, Өз рәһмәтинлә мәни ҹәннәтә дахил ет”.
Гајнаг: Һүсејн Әнсаријан; Ирфани Ислами”, ҹ. 1, сәһ. 218-219.
“Мисбаһуш-шәриәт вә Мифтаһул-һәгигәт”
