Allah bu iki xəbis rejimin - Qacar və Pəhləvi rejimlərinin başçılarının günahlarından keçməsin!
Batil və azğın quruluşlarda hakim sistem istər siyasi, istər insani mərkəzdən uzaq olan hər bir yerin məhrum qalmasına bais olur, hakimiyyətin mərkəzinə daha yaxın olan hər hansı şəxs və ya qurum daha artıq bəhrələnir, uzaq olan isə təbii olaraq məhrum qalır. Əgər güc-bəla ilə özünü birtəhər ayaqda saxlaya bilsə, başqa məsələ. Bu, bütün batil quruluşlarda belədir. Şah dövründə bizdə də belə olmuşdur. Mərkəzdə heç kəsin düşünmədiyi bir məsələ vardısa, o da məhrum bölgələrə qayğı idi. Əgər o zaman çox nadir hallarda məhrum təbəqələrin xeyrinə hansısa iş görülmüşdüsə, bu da məhrumiyyəti aradan qaldırmaqdan ötrü, məhrum təbəqələrə yardım məqsədilə görülməmişdi. Məsələn, hansısa hərbi baza üçün yol salırdılar ki, amerikalılar su ilə quru arasında əlaqələri zamanı əziyyət çəkməsinlər. Yaxud beynəlxalq bir sazişə üzv ölkələri bir-birinə birləşdirmək üçün yol çəkirdilər və təbii ki, üç-dörd şəhər və kənd də o yoldan istifadə edirdi. Bəzən bir bölgənin səsinin çıxmaması üçün o bölgəyə bir iş görməyə məcbur olurdular. Amma bu qorxu, habelə özlərinin xüsusi maraqları olmayan bütün şəhər və kəndlər tam bərbad halda qalırdı.
Biz inqilabdan sonra bu geniş və böyük ölkədə elə yerlər gördük ki, çoxlu əhalisinin olmasına baxmayaraq, heç bir abadlıq işləri görülməmişdi. Yoxsulluq əsasən, ucqar bölgələrdə xarakterik hal almışdı. Xüsusən rejim üçün strateji əhəmiyyəti olmayan bölgələrdə nə dəmir yolu vardı, nə düz-əməlli asfalt, nə su, nə elektrik enerjisi, nə rabitə sistemi, nə də zavod.
Bir məmləkətdə, bir bölgədə yoxsulluğun xarakterik hal alması üçün əlli il zərbə vurmaq lazımdır. Allah bu iki xəbis və mənfur rejimin - Qacar və Pəhləvi rejimlərinin başçılarının günahlarından keçməsin! Onlar təxminən iki yüz il ölkədə hökmranlıq etdilər, onun hər tərəfində ixtilaf, ayrıseçkilik, əclaflıq və xalqa diqqətsizlik əlamətləri buraxdılar.
Ayətullah Xamenei
Vilayet.nur-az
