26 Мај 2017
Әһли-бејтин (ә) зијарәти
Бу әмәлә ҝөрә бөјүк мүкафат вериләсидир.

Мәрһум Әлламә Мәҹлиси бу мөвзуда 314-дән артыг рәвајәт нәгл етмишдир. Шејх Аббас Гумми “Мәфатиһул-ҹинан” китабында рәвајәтләрә әсасланараг мәсумларын рәвајәтләри илә бағлы 28 фәсил тәртиб етмишдир.
Мәсум имамларын зијарәтинин савабы
Һәзрәт Пејғәмбәрин (с) зијарәти һаггында дејилир: “Бир шәхс Пејғәмбәрин (с) зијарәтини тәрк етсә, мүсәлманларын рәһбәри ону бу ишә вадар етмәлидир. Чүнки Пејғәмбәр (с) зијарәтини тәрк етмәк бүтүн мүсәлманлара һарам едилмиш ҹәфадыр. (“Вәсаилуш-шиә”, 11-24, баб 6, һәдис 14149; “Биһарул-әнвар”, 96-372, баб 65, һәдис 5-7)
Şејх Сәдуг нәгл едир ки, имам Садиг (ә) бујурмушдур: “Сизләрдән Һәҹҹә ҝедән шәхс өз Һәҹҹини бизим зијарәтимизлә баша чатдырмалыдыр. Чүнки бизим зијарәтимиз Һәҹҹи тамамлајыр.” (“Үјуни-әхбарур-Риза”, 2-62, баб 66, һәдис 28)
Нәгл олунур ки, Әмирәл-мөминин (ә) бујурмушдур: “Өз Һәҹҹинизи Аллаһ рәсулунун зијарәти илә камилләшдирин. Һәҹдән сонра Пејғәмбәр (с) зијарәтинин тәрки ҹәфа вә әдәбә зиддир. Бу зијарәтләр сизә әмр олунмушдур. Сизә ваҹиб едилмиш гәбир зијарәтләрини јеринә јетирин. Һәмин гәбирләрин јанында Аллаһдан бағышланма диләјин.” (“Вәсаилуш-шиә”, 4-324, баб 2, һәдис 10)
Şејх Туси “Тәһзибул-әһкам” китабында Језид Әбдүл-Мәликдән, о да атасынын дили илә бабасындан нәгл едир: “Һәзрәт Фатимәнин ҝөрүшүнә ҝетдим. Ханым ҝәлишимин сәбәбини сорушду? Дедим: “Бәрәкәт вә саваб истәмәк үчүн ҝәлмишәм.” Бујурду: “Атам мәнә дејиб ки, һәр кәс она вә мәнә үч ҝүн салам версә, Аллаһ беһишти она ваҹиб едәр.” Дедим: “Дүнјада олдуғунуз вахтмы?” Ханым бујурду: “Бәли, дүнјада олдуғумуз вахт да, өләндән сонра да.” (“Тәһзибул-әһкам”, 6-9, баб 3, һәдис 11)
“Әл-мәгнә” китабында нәгл олунур ки, имам Садиг (ә) бујурмушдур: “Бизи зијарәт едәнин ҝүнаһлары бағышланар вә һәмин шәхс јохсул, пәришан һалда өлмәз.” (“Әл-мәгнәә”, 474, баб 20)
İмам Һәсән Әскәри (ә) бујурур: “Һәр кәс имам Садиги (ә) вә онун атасы имам Багири (ә) зијарәт етсә, чәтинлик ичиндә өлмәз.” (“Тәһзибул-әһкам”, 6-78; “Биһарул-әнвар”, 97-145, һәдис 35)
Аллаһын рәсулу (с) бујурур: “Бәги гәбристанлығында имам Һәсәни (ә) зијарәт едән кәс гәдәмләр сират көрпүсүндә титрәјән вахт сабитгәдәм олар.” (“Биһарул-әнвар”, 97-141, баб 1, һәдис 14)
Мәсум имамларын зијарәтинин савабы
Һәзрәт Пејғәмбәрин (с) зијарәти һаггында дејилир: “Бир шәхс Пејғәмбәрин (с) зијарәтини тәрк етсә, мүсәлманларын рәһбәри ону бу ишә вадар етмәлидир. Чүнки Пејғәмбәр (с) зијарәтини тәрк етмәк бүтүн мүсәлманлара һарам едилмиш ҹәфадыр. (“Вәсаилуш-шиә”, 11-24, баб 6, һәдис 14149; “Биһарул-әнвар”, 96-372, баб 65, һәдис 5-7)
Şејх Сәдуг нәгл едир ки, имам Садиг (ә) бујурмушдур: “Сизләрдән Һәҹҹә ҝедән шәхс өз Һәҹҹини бизим зијарәтимизлә баша чатдырмалыдыр. Чүнки бизим зијарәтимиз Һәҹҹи тамамлајыр.” (“Үјуни-әхбарур-Риза”, 2-62, баб 66, һәдис 28)
Нәгл олунур ки, Әмирәл-мөминин (ә) бујурмушдур: “Өз Һәҹҹинизи Аллаһ рәсулунун зијарәти илә камилләшдирин. Һәҹдән сонра Пејғәмбәр (с) зијарәтинин тәрки ҹәфа вә әдәбә зиддир. Бу зијарәтләр сизә әмр олунмушдур. Сизә ваҹиб едилмиш гәбир зијарәтләрини јеринә јетирин. Һәмин гәбирләрин јанында Аллаһдан бағышланма диләјин.” (“Вәсаилуш-шиә”, 4-324, баб 2, һәдис 10)
Şејх Туси “Тәһзибул-әһкам” китабында Језид Әбдүл-Мәликдән, о да атасынын дили илә бабасындан нәгл едир: “Һәзрәт Фатимәнин ҝөрүшүнә ҝетдим. Ханым ҝәлишимин сәбәбини сорушду? Дедим: “Бәрәкәт вә саваб истәмәк үчүн ҝәлмишәм.” Бујурду: “Атам мәнә дејиб ки, һәр кәс она вә мәнә үч ҝүн салам версә, Аллаһ беһишти она ваҹиб едәр.” Дедим: “Дүнјада олдуғунуз вахтмы?” Ханым бујурду: “Бәли, дүнјада олдуғумуз вахт да, өләндән сонра да.” (“Тәһзибул-әһкам”, 6-9, баб 3, һәдис 11)
“Әл-мәгнә” китабында нәгл олунур ки, имам Садиг (ә) бујурмушдур: “Бизи зијарәт едәнин ҝүнаһлары бағышланар вә һәмин шәхс јохсул, пәришан һалда өлмәз.” (“Әл-мәгнәә”, 474, баб 20)
İмам Һәсән Әскәри (ә) бујурур: “Һәр кәс имам Садиги (ә) вә онун атасы имам Багири (ә) зијарәт етсә, чәтинлик ичиндә өлмәз.” (“Тәһзибул-әһкам”, 6-78; “Биһарул-әнвар”, 97-145, һәдис 35)
Аллаһын рәсулу (с) бујурур: “Бәги гәбристанлығында имам Һәсәни (ә) зијарәт едән кәс гәдәмләр сират көрпүсүндә титрәјән вахт сабитгәдәм олар.” (“Биһарул-әнвар”, 97-141, баб 1, һәдис 14)