10 İyul 2015
Ramazan ayının nailiyyəti
Allah-Taala insanı elə yaratmışdır ki, onun tərbiyə olunmağa ehtiyacı var
Orucda məqsəd ilahi təqvadır. Bu (təqva), ramazan ayının ən böyük nailiyyətidir. Ümidvaram ki, mən və siz bu ayın bərəkəti ilə öz davranışımıza, danışığımıza, hisslərimizə, düşüncələrimizə ilahi təqvanı, o böyük ehtiyatı hakim edək və özümüzü insani kamilliyə bir addım da yaxınlaşdıraq. Oruc haqqında qısa bir söhbət də var. Hansı ki, bu mübarək ayda ümdə vəzifədir.
Allah-Taala insanı elə yaratmışdır ki, onun tərbiyə olunmağa ehtiyacı var. Onu həm xaricdən, həm də daxildən tərbiyə etmək lazımdır. O özü özünü tərbiyə etməlidir. Mənəvi məsələlərdə bu tərbiyənin biri fikrin, zəka qüvvəsinin tərbiyəsidir. Bu tərbiyənin yeri təlimdir. Dinləri nəfsin, ruhun tərbiyəsi, qəzəb və şəhvət qüvvələrinin tərbiyəsidir. Bu tərbiyə "təzkiyə" adlanır.
Əgər insana düzgün təlim verilsə, düzgün "təzkiyə" olunsa, uyğun zavodda lazımi şəkil alan, kamilliyə çatan xammal olacaq. Bu mərhələdə onun vücudu bərəkət və xeyir qaynağı, dünyanın abadlığına, könüllərin abadlığına səbəb olacaqdır. Bu, bütün insanların əvvəldən bugünədək müştaqı olduğu tale olmuşdur. Bu, nicatdır, xoşbəxtlik dolu əbədi həyatdır, behiştdir. Buna görə də peyğəmbərlər (s) əvvəldən sonuncu Peyğəmbərədək (s) hamısı öz məqsədinin təlim və tərbiyə olduğunu müəyyən etmişdir. “Allah möminlərə lütf etdi. Çünki onların öz içərisindən özlərinə (Allahın) ayələrini oxuyan, onları (pis əməllərdən) təmizləyən, onlara Kitabı (Quranı) və hikməti öyrədən bir peyğəmbər göndərdi. Halbuki bundan əvvəl onlar açıq-aydın zəlalət içərisində idilər” ("Ali-İmran", 164). Onlar insanları həm fikri baxımdan, həm də ruhi baxımdan tərbiyə etmişlər.
Ayətullah Seyid Əli Xamenei
Allah-Taala insanı elə yaratmışdır ki, onun tərbiyə olunmağa ehtiyacı var. Onu həm xaricdən, həm də daxildən tərbiyə etmək lazımdır. O özü özünü tərbiyə etməlidir. Mənəvi məsələlərdə bu tərbiyənin biri fikrin, zəka qüvvəsinin tərbiyəsidir. Bu tərbiyənin yeri təlimdir. Dinləri nəfsin, ruhun tərbiyəsi, qəzəb və şəhvət qüvvələrinin tərbiyəsidir. Bu tərbiyə "təzkiyə" adlanır.
Əgər insana düzgün təlim verilsə, düzgün "təzkiyə" olunsa, uyğun zavodda lazımi şəkil alan, kamilliyə çatan xammal olacaq. Bu mərhələdə onun vücudu bərəkət və xeyir qaynağı, dünyanın abadlığına, könüllərin abadlığına səbəb olacaqdır. Bu, bütün insanların əvvəldən bugünədək müştaqı olduğu tale olmuşdur. Bu, nicatdır, xoşbəxtlik dolu əbədi həyatdır, behiştdir. Buna görə də peyğəmbərlər (s) əvvəldən sonuncu Peyğəmbərədək (s) hamısı öz məqsədinin təlim və tərbiyə olduğunu müəyyən etmişdir. “Allah möminlərə lütf etdi. Çünki onların öz içərisindən özlərinə (Allahın) ayələrini oxuyan, onları (pis əməllərdən) təmizləyən, onlara Kitabı (Quranı) və hikməti öyrədən bir peyğəmbər göndərdi. Halbuki bundan əvvəl onlar açıq-aydın zəlalət içərisində idilər” ("Ali-İmran", 164). Onlar insanları həm fikri baxımdan, həm də ruhi baxımdan tərbiyə etmişlər.
Ayətullah Seyid Əli Xamenei