Илаһи, Сәндән истәјирәм ки, мәни севәнләрә вә мәним өвладларымы севәнләрә ҹәһәннәм әзабы вермәјәсән
Бисмиллаһир-рәһманир-рәһим
Әзәмәтли Ислам мәдәнијјәтинин принсипи һәзрәт Зәһранын (ә) “әввәл гоншу, сонра ев” ҹүмләси үзәриндә гојулмушдур. Бу ҹүмләни ешидән инсанлар Ислама јөнәлир, иман газаныр. Чүнки һәзрәт Зәһранын (ә) “әввәл гоншу, сонра ев” ҹүмләси хидмәт ҝөстәрмәкдә, көмәк етмәкдә, һәтта Мүтәал Аллаһдан бир шеј истәмәкдә вә дуа етмәкдә башгаларыны өзүндән ирәлидә тутмаға тәкид едир. Белә бир мүһүм мәсәлә Исламдан башга һеч бир дин вә мәктәбдә јохдур. Мәзлум өлкәләрә јардым етмәк дә һәзрәт Зәһра (ә) тәмәлини гојдуғу бу мөвзудан гајнагланыр.
Имам Садиг (ә): 1. “Һәзрәт Зәһра ҝүн әрзиндә Әмирәлмөминин Әли үчүн үч дәфә нур сачдығына ҝөрә Зәһра адланыб.”
2. “Һәзрәт Зәһра она ҝөрә Зәһра адланыб ки, Аллаһ-таала ону Өз әзәмәтинин нурундан јаратмышдыр.” (“Иләлуш-шәраје”, ҹ. 1, сәһ. 180; “Дәлаилул-имамә”)
Аллаһын рәсулу (с): “Гызым она ҝөрә Фатимә адланыб ки, Аллаһ ону, онун пак нәслини вә ону севәнләри ҹәһәннәмин одундан аманда сахлајыб.” (“Дәлаилул-имамә”, сәһ. 149)
Əбузәр һәзрәт Зәһранын (ә) евинә дахил олдугда ҝөрдү ки, әл дәјирманы өз-өзүнә ишләјир. Аллаһын рәсулу (с) бујурду: “Аллаһын мәләкләри вардыр ки, онлар јер үзүндә ҝәзирләр. Онлар тапшырылмышдыр ки, Муһәммәдин өвладларына көмәк етсинләр.”
“Бизи севәнләр, биз Әһли-бејтдәндир” һәдисинә ујғун олараг, мәләкләр шиәләрин дә көмәјинә ҝәлирләр. (“Биһарул-әнвар”, ҹ.43, сәһ. 45)
Имам Садиг (ә): “Мүтәал Аллаһ Ҹәннәт вә Ҹәһәннәми һәзрәт Зәһраја меһријјә етмишдир. Һәзрәт Зәһраны вә ону севәнләри Ҹәннәтә, онун дүшмәнләрини исә ҹәһәннәмә дахил едәҹәк.” (“Әмали-Шејх Туси”)
Аллаһын рәсулу (с): “Ја Әли! Аллаһ Фатимәни сәнә зөвҹә етди вә бүтүн јер үзүнү онун үчүн меһријјә гәрар верди. Сәнә дүшмән олан һалда һәр кәс јер үзәриндә јеријәрсә, һарам иш ҝөрмүшдүр.” (“Кәшфул-ғуммә”, ҹ. 1, сәһ. 472)
Аллаһын рәсулу (с): “Мүтәал Аллаһ Зәһрадан истәди ки, Ондан бир истәк диләсин. Зәһра деди: Илаһи, Сәндән истәјирәм ки, мәни севәнләрә вә мәним өвладларымы севәнләрә ҹәһәннәм әзабы вермәјәсән.” (“Биһарул-әнвар”, ҹ. 27, сәһ. 139)
Имам Садиг (ә): “Әли вә Фатимә ики дәрин елм дәрјасыдыр.” (“Хисал”, Шејх Сәдуг)
Рум сурәсинин “О ҝүн мөминләр севинәҹәкләр” ајәсинин тәфсириндә Имам Садиг (ә) бујурур: “Фатимә, сәмада она ҝөрә Мәнсурә адланыб ки, Мүтәал Аллаһ Фатимәни севәнләрә көмәк едәр.”
Һәсән Муради
